Verslag: LantarenVenster (26-11-2016)
Op zaterdag 26 november ben ik naar het filmhuis LantarenVenster te Rotterdam geweest. Hier heb ik die dag de film ‘Een echte Vermeer’ gezien. Ik ben nog nooit naar het LantarenVenster geweest en was benieuwd hoe een filmtheater eruit zou zien en wat de verschillen zouden zijn ten opzichte van een normale bioscoop. Ik had de film gekozen omdat de beschrijving op de website me aansprak en omdat het in mijn ogen een passende, Nederlandse film zou zijn. Ik had dan ook goede verwachtingen voor de film hoewel ik er nog niets over had gehoord voordat ik een kijkje nam op de website van het LantarenVenster om te bepalen welke film ik daar zou zien. Ik wist al wel dat het filmhuis er daar was, maar heb er nog nooit een film bekeken.
Het LantarenVenster vond ik een mooi gebouw dat zich op de Wilhelminapier bevindt, verbonden aan aan een hoge wolkenkrabber. Ik was door mijn architektonische interesses erg geïnteresseerd in het gebouw en ik vond het erg licht en mooi ingericht. Ook de lichtelementen aan de muren voor het glas aan de buitenzijde vond ik erg mooi gemaakt. Toen we binnenkwamen zag ik meteen al dat de ervaring die een filmhuis is drastisch anders is dan die in een bioscoop. Het is veel formeler en rustieker ingericht en ook veel lichter, en er zijn geen enorme posters voor de blockbusters maar veel bescheiden plakkaten over documentaires en films van minder bekende regisseurs. Ik vond het erg fascinerend om de grote verscheidenheid in films te zien aan de muren en uitgestalde boekjes, en het was me duidelijk dat deze films niet alleen dienen om te vermaken, maar ook om een verhaal te vertellen aan de kijker.
De film ,’Een echte Vermeer’, die ik die avond zou zien, bleek ook een uitgebreid verhaal te willen vertellen. De film is gemaakt door Rudolf van den Berg (onder andere bekend van Süskind, dat vond ik ook een goede film) en gaat over kunstschilder en vervalser Han van Meegeren en speelt zich af in de 20e eeuw. Hij schilderde in de stijl van Vermeer en Rembrandt en werd verliefd op de vrouw van een belangrijke kunstrecensent, waardoor hij allerlei slechte recensies krijgt op zijn werk. Hij is uit op wraak en probeert de recensent te bedriegen met een perfecte vervalsing van Vermeer. Hij wordt echter betrapt een deal te hebben gesloten met Hermann Göring gedurende de Tweede Wereldoorlog en staat daardoor terecht als landverrader, waar een zware gevangenisstraf op staat of zelfs de doodstraf. Toch weet hij de rechter echter ervan te overtuigen dat hij het schilderij zelf gemaakt en dus vervalst heeft, waardoor hij een lichtere gevangenisstraf krijgt maar wel vijf miljoen gulden moet terugbetalen, de waarde tussen de echte Vermeers en zijn vervalsingen, oftewel het geldelijke verschil tussen hij en Vermeer. Hij overlijdt echter een maand na de uitspraak aan een hartinfarct.
Ik vond de film erg afwisselend en interessant, omdat hij een fantastische link vormt tussen fictie en werkelijkheid. Dit maakte het erg verrassend, de film gaf namelijk ook bedachte gebeurtenissen weer waardoor er een goedlopend verhaal ontstaan is. Dit is ook beschreven in de recensie die ik voor dit verslag gebruikt heb. Er staat ook dat er gebruik gemaakt is van bekende acteurs, dit was voor mij minder het geval. Toevallig kende ik wel de hoofdrolspeler die door een acteur gespeeld wordt die ik van televisie ken. Ik denk dat bekende acteurs een film leuker kunnen maken, ook omdat zij vaak erg goed kunnen acteren. Toch was de film voor mij erg nieuw, omdat ik niet vaak een film over kunst gezien heb en er veel in gebeurde dat men net niet verwacht. De film was met 115 minuten niet te lang en niet te kort. Ik heb wel eens langere films gezien die veel minder interessant waren en daardoor vond ik het goed besteedde tijd om naar de film te kijken.
Door de genoemde redenen vind ik dit type films erg voor herhaling vatbaar. Het interessants vond ik eigenlijk de hele activiteit op zich, omdat ik nog nooit naar een filmhuis geweest ben. In de film vond eigenlijk alles erg interessant en kan ik dit aan iedereen aanraden die meer wil weten over kunst. Ik vond niets tegenvallen, behalve het feit dat de zaal erg leeg was, omdat ik toch verwachtte dat er veel animo zou zijn voor een film als deze die iets meer gepromoot leek te moeten zijn ten opzichte van de andere films die die dag vertoond werden.
Al met al voldeed de film aan mijn verwachtingen en heb ik er met veel plezier naar gekeken. Ik vind het erg voor herhaling vatbaar en zou nu ook vaker naar een filmhuis willen gaan. Ik vind het interessanter dan een bioscoop, maar ook daar zou ik nog steeds naartoe gaan voor vermaak. Wat nog nuttig kan zijn te vermelden is dat ik over twee weken een bezoek breng aan het Boijmans van Beuningen in Rotterdam, waar veel werken van van Meegeren te zien zijn, waaronder het werk dat hij aan Göring verkocht had, de Emmaüsgangers. Hier kijk ik, na de film gezien te hebben, erg naar uit.
​
Links
Gebruikte recensie (Filmtotaal.nl)
Informatie over de film (LantarenVenster.nl)
